Αν και η αιτία της ατοπικής δερματίτιδας δεν είναι πλήρως κατανοητή, πιστεύεται ότι εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ γενετικής προδιάθεσης και περιβαλλοντικών παραγόντων. Αυτή η διαταραχή είναι πιο συχνή σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό ατοπικής δερματίτιδας, αλλεργικής ρινίτιδας, άσθματος και άλλων ατοπικών παθήσεων.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ;
Η ατοπική δερματίτιδα είναι μια χρόνια (μακροχρόνια) πάθηση του δέρματος που μπορεί να προκαλέσει φαγούρα, κόκκινο, ξηρό και μερικές φορές φουσκάλες. Είναι επίσης γνωστό ως έκζεμα. Η ατοπική δερματίτιδα τείνει να εμφανίζεται σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό αλλεργικών παθήσεων (αλλεργική ρινίτιδα, άσθμα) και ατοπικό ιστορικό (προδιάθεση για αλλεργίες).
Αυτή η διαταραχή συνήθως ξεκινά από τη βρεφική ηλικία και συνεχίζεται στην παιδική ηλικία. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε ενήλικες και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξουν περίοδοι ύφεσης μετά την παιδική ηλικία.
Τα σημεία και συμπτώματα της ατοπικής δερματίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν:
Φαγούρα στο δέρμα: Το πιο κοινό σύμπτωμα είναι ο έντονος κνησμός του δέρματος. Το ξύσιμο μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω ερεθισμό του δέρματος και να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης.
Ερυθρότητα και φουσκάλες: Στο δέρμα μπορεί να εμφανιστεί ερυθρότητα και πρήξιμο. Αυτές οι βλάβες εντοπίζονται συνήθως στις επιφάνειες των καμπτήρων του σώματος, όπως το πρόσωπο, τα χέρια, οι αγκώνες, τα γόνατα και οι αστραγάλοι.
Ξηρό δέρμα: Το δέρμα φαίνεται συχνά ξηρό και φολιδωτό.
Κυψέλες γεμάτες με υγρό: Μπορεί να σχηματιστούν φουσκάλες (κυστίδια) γεμάτες υγρό στο δέρμα και μπορεί να σκάσουν με την πάροδο του χρόνου, μετατρέποντας σε ανοιχτές πληγές.
Αλλεργικές αντιδράσεις: Τα άτομα με ατοπική δερματίτιδα μπορεί να είναι πιο ευαίσθητα σε ορισμένα αλλεργιογόνα (π.χ. ακάρεα οικιακής σκόνης, γύρη, τρίχωμα ζώων, ορισμένα τρόφιμα κ.λπ.) και μπορεί να εμφανιστούν δερματικές αντιδράσεις ως αποτέλεσμα της επαφής με αυτά τα αλλεργιογόνα.
Η αιτία της ατοπικής δερματίτιδας δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά θεωρείται ότι παίζουν ρόλο γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Η θεραπεία συνήθως στοχεύει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στη μείωση της φλεγμονής του δέρματος. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέθοδοι όπως τοπικές κρέμες κορτικοστεροειδών, ενυδατικές κρέμες, αντιισταμινικά και φάρμακα που ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό.
Ωστόσο, το καλύτερο βήμα είναι να συμβουλευτείτε έναν δερματολόγο για τη διάγνωση και τη θεραπεία δερματικών παθήσεων όπως η ατοπική δερματίτιδα. Ο δερματολόγος θα αξιολογήσει τα συμπτώματα και θα συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία, βοηθώντας τον ασθενή να χαλαρώσει και να βελτιώσει την υγεία του δέρματος.
ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΑΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ;
Η ακριβής αιτία της ατοπικής δερματίτιδας δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά πιστεύεται ότι εμφανίζεται μέσω ενός συνδυασμού γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Αυτή η διαταραχή είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό ατοπικής δερματίτιδας, αλλεργικής ρινίτιδας, άσθματος και άλλων αλλεργικών παθήσεων. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει ένα κληρονομικό συστατικό στην ευαισθησία σε ατοπικές ασθένειες.
Μερικοί παράγοντες που θεωρούνται αποτελεσματικοί στο σχηματισμό ατοπικής δερματίτιδας είναι:
Γενετική προδιάθεση: Η παρουσία ατοπικής δερματίτιδας ή άλλων ατοπικών ασθενειών στα μέλη της οικογένειας υποδηλώνει ότι το άτομο μπορεί να έχει προδιάθεση για ατοπικές ασθένειες. Ορισμένα γονίδια πιστεύεται ότι συμβάλλουν στην απορρύθμιση του δερματικού φραγμού και στις αποκρίσεις του ανοσοποιητικού συστήματος.
Αδυναμία του δερματικού φραγμού: Σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα, ο φραγμός του δέρματος μπορεί να εξασθενήσει για κάποιο λόγο. Αυτό μπορεί να μειώσει την προστατευτική λειτουργία του δέρματος από εξωτερικούς παράγοντες και να αυξήσει την απώλεια νερού από το δέρμα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ξηρότητα και φαγούρα του δέρματος.
Αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος: Σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να αντιδράσει υπερβολικά σε ουσίες (αλλεργιογόνα) που συνήθως δεν είναι επιβλαβείς. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του δέρματος και φαγούρα.
Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες πιστεύεται επίσης ότι παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της ατοπικής δερματίτιδας. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως ο μολυσμένος αέρας, τα αλλεργιογόνα, οι χημικές ουσίες και ο καπνός του τσιγάρου μπορεί να προκαλέσουν επιδείνωση των συμπτωμάτων της ατοπικής δερματίτιδας.
Εσωτερικοί παράγοντες: Εσωτερικοί παράγοντες όπως το στρες, η εφίδρωση, οι αλλαγές του ζεστού-κρύου καιρού μπορούν επίσης να προκαλέσουν ατοπική δερματίτιδα ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματα.
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ
Η ατοπική δερματίτιδα είναι μια σύνθετη πάθηση του δέρματος που προκαλείται από έναν συνδυασμό γενετικής προδιάθεσης και περιβαλλοντικών παραγόντων. Αν και η αιτία αυτής της ασθένειας δεν είναι πλήρως κατανοητή, οι ακόλουθοι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην ατοπική δερματίτιδα:
Γενετική προδιάθεση: Τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό ατοπικής δερματίτιδας, αλλεργικής ρινίτιδας, άσθματος και άλλων ατοπικών παθήσεων έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν ατοπική δερματίτιδα. Ορισμένα γονίδια πιστεύεται ότι αυξάνουν την ευαισθησία στην ατοπική δερματίτιδα προκαλώντας αλλαγές στον φραγμό του δέρματος και στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Αδυναμία του δερματικού φραγμού: Σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα, ο φραγμός του δέρματος μπορεί να εξασθενήσει για κάποιο λόγο. Ο φραγμός του δέρματος εκπληρώνει τη λειτουργία της προστασίας του δέρματος από εξωτερικούς παράγοντες και διατηρεί την ισορροπία της υγρασίας. Ένας αδύναμος φραγμός του δέρματος μπορεί να προκαλέσει το δέρμα να χάσει νερό και εξωτερικοί παράγοντες να διεισδύσουν στο δέρμα πιο εύκολα.
Αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος: Σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να αντιδράσει υπερβολικά σε φυσιολογικά αβλαβείς ουσίες (αλλεργιογόνα). Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του δέρματος και φαγούρα.
Περιβαλλοντικοί παράγοντες ενεργοποίησης: Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην έξαρση των συμπτωμάτων της ατοπικής δερματίτιδας. Περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως ο μολυσμένος αέρας, ο καπνός του τσιγάρου, οι χημικές ουσίες, τα αλλεργιογόνα (π.χ. ακάρεα οικιακής σκόνης, γύρη, τρίχωμα κατοικίδιων, κ.λπ.), αλλαγές ζεστού-κρύου καιρού και εφίδρωση μπορεί να προκαλέσουν ατοπική δερματίτιδα ή μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα.
ΘρέψηΟρισμένες τροφές, ειδικά αυτές που περιέχουν αλλεργιογόνα (όπως ξηροί καρποί, γαλακτοκομικά προϊόντα, αυγά), πιστεύεται ότι προκαλούν τα συμπτώματα της ατοπικής δερματίτιδας. Ωστόσο, διαφορετικές τροφές μπορούν να αποτελέσουν έναυσμα για κάθε άτομο.
Στρες και ψυχολογικοί παράγοντες: Το άγχος και η συναισθηματική κατάσταση μπορεί να συμβάλλουν στην επιδείνωση των συμπτωμάτων της ατοπικής δερματίτιδας. Το άγχος μπορεί να αυξήσει τον κνησμό και να επηρεάσει την εξέλιξη της νόσου.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΑΤΟΠΙΚΗΣ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑΣ
Τα συμπτώματα της ατοπικής δερματίτιδας μπορεί να εκδηλωθούν με διαφορετικά συμπτώματα στο δέρμα. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο και ποικίλλουν σε βαρύτητα. Τα συμπτώματα της ατοπικής δερματίτιδας περιλαμβάνουν:
φαγούρα: Το πιο κοινό σύμπτωμα είναι ο έντονος κνησμός του δέρματος. Ο κνησμός μπορεί να προκαλέσει στους ασθενείς να ξύνουν συνεχώς το δέρμα τους, προκαλώντας ερεθισμούς του δέρματος, γρατζουνιές και ανοιχτές πληγές.
ερυθρότητα: Μπορεί να εμφανιστεί ερυθρότητα του δέρματος ως αποτέλεσμα κνησμού και φλεγμονής. Το εξάνθημα μπορεί να είναι πιο αισθητό στις επιφάνειες των καμπτήρων του σώματος, συχνά στο πρόσωπο, τα χέρια, τους αγκώνες, τα γόνατα και τους αστραγάλους.
Ξηρότητα και ξεφλούδισμα: Το δέρμα των ατόμων με ατοπική δερματίτιδα μπορεί συχνά να φαίνεται ξηρό και φολιδωτό. Η ξηρότητα και το ξεφλούδισμα του δέρματος γίνονται εμφανείς, ειδικά όταν η ασθένεια είναι σοβαρή.
Φλεγμονώδεις βλάβες: Μπορεί να σχηματιστούν στο δέρμα φουσκάλες γεμάτες με υγρό (φλύκταινες) και κόκκινες, ανυψωμένες, φλεγμονώδεις βλάβες. Αυτές οι βλάβες μπορεί να εκραγούν από το ξύσιμο, να μετατραπούν σε ανοιχτές πληγές και να αυξήσουν τον κίνδυνο μόλυνσης.
Παχύ δέρμα: Ως αποτέλεσμα παρατεταμένου ξύσιμου, το δέρμα μπορεί να πυκνώσει και να εμφανιστούν σκούρες περιοχές στο δέρμα.
Προβλήματα ύπνου: Ο έντονος κνησμός μπορεί να διαταράξει τον ύπνο των ασθενών και να προκαλέσει αϋπνία.
Αλλεργικές αντιδράσεις: Τα άτομα με ατοπική δερματίτιδα μπορεί να είναι πιο ευαίσθητα σε ορισμένα αλλεργιογόνα (π.χ. ακάρεα οικιακής σκόνης, γύρη, τρίχωμα ζώων, ορισμένα τρόφιμα κ.λπ.) και μπορεί να εμφανιστούν δερματικές αντιδράσεις ως αποτέλεσμα της επαφής με αυτά τα αλλεργιογόνα.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΤΟΠΙΚΗΣ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑΣ
Η θεραπεία της ατοπικής δερματίτιδας είναι μια διαδικασία που στοχεύει στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων, στη βελτίωση του δέρματος και στον μακροπρόθεσμο έλεγχο τους. Η θεραπεία μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, την ηλικία του ασθενούς και την έκταση της νόσου. Οι ακόλουθες μέθοδοι χρησιμοποιούνται γενικά για τη θεραπεία της ατοπικής δερματίτιδας:
Ενυδατικές κρέμες: Είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε τακτικά ενυδατικές κρέμες για να διατηρείτε το επίπεδο υγρασίας του δέρματος. Οι ενυδατικές κρέμες μπορούν να μειώσουν τον κνησμό και τον ερεθισμό μειώνοντας την ξηρότητα του δέρματος. Οι θεραπευτικές ενυδατικές κρέμες μπορεί να περιέχουν συγκεκριμένα συστατικά που υποστηρίζουν τη λειτουργία φραγμού του δέρματος.
Τοπικά κορτικοστεροειδή: Μία από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες μεθόδους θεραπείας για ήπιες έως σοβαρές περιπτώσεις ατοπικής δερματίτιδας είναι οι τοπικές κρέμες κορτικοστεροειδών. Αυτές οι κρέμες ανακουφίζουν από τον κνησμό, την ερυθρότητα και το πρήξιμο μειώνοντας τη φλεγμονή του δέρματος. Ωστόσο, καθώς μπορεί να έχει παρενέργειες με μακροχρόνια χρήση, θα πρέπει να χρησιμοποιείται σύμφωνα με τις συστάσεις και τη δοσολογία του γιατρού.
Τοπικοί αναστολείς καλσινευρίνης: Οι αναστολείς καλσινευρίνης μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως εναλλακτική λύση στη θεραπεία της ήπιας έως μέτριας ατοπικής δερματίτιδας. Αυτά τα φάρμακα ανακουφίζουν από τα συμπτώματα μειώνοντας τη φλεγμονή του δέρματος. Όπως τα κορτικοστεροειδή, οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι σπάνιες και μπορεί να είναι καλύτερα κατάλληλες για μακροχρόνια χρήση.
Αντιισταμινικά: Τα αντιισταμινικά φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του κνησμού και τη βελτίωση των προτύπων ύπνου. Αυτά τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των προβλημάτων ύπνου που προκαλούνται από τον κνησμό.
Αντιβιοτικά: Για την πρόληψη ή τη θεραπεία δερματικών λοιμώξεων, μερικές φορές μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιβιοτικές κρέμες ή αντιβιοτικά από το στόμα σε περιοχές υψηλού κινδύνου μόλυνσης ή σε ανοιχτά τραύματα.
Ανοσορυθμιστές: Σε περιπτώσεις σοβαρής ατοπικής δερματίτιδας που δεν ανταποκρίνεται σε άλλες θεραπείες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανοσοτροποποιητικά φάρμακα. Αυτά τα φάρμακα ελέγχουν τη φλεγμονή βοηθώντας στη ρύθμιση της απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος.
Φωτοθεραπεία: Η θεραπεία με ακτίνες UV μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σοβαρές περιπτώσεις ατοπικής δερματίτιδας και σε περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται σε άλλες θεραπείες.
